دسته: وسترن بلات
وسترن بلات
وسترن بلاتینگ یکی از روشهای بلاتینگ است که برای تشخیص و آنالیز پروتئینها استفاده میشود. این روش یک آزمایش تأییدکننده است و وجود نوعی پادتن (آنتیبادی ایمونوگلوبولین نوع جی) علیه چند نوع پروتئین ویروسی را بررسی میکند. این روش در مقایسه با تست الیزا، اختصاصیتر است ولی از حساسیت کمتری برخوردار است و چون آزمایشی نسبتاً گران محسوب میشود، به عنوان اولین آزمایش انجام نمیگیرد و بیشتر در تأیید نتایج مثبت شده تست الیزا بکار میرود. تست وسترن بلات در همراهی با تست الیزا، بیش از ۹۹٪ مورد اطمینان خواهد بود.
این روش آزمایشگاهی دارای ۳ مرحله است: اول انتقال به ژل الکتروفورز دوم انتقال به غشاء نیتروسلولز و سوم شناسایی پروتئین اختصاصی. ابتدا پروتئینهای تفکیک شده بر روی ژل الکتروفورز به غشاء منتقل میشود. سپس از پادتنها (آنتیبادیها) برای مشخص کردن پروتئینها استفاده میشود. برخلاف روش، روش وسترن بلات یک روش غیر مستقیم جستجوی پادگن است.