آب دیونایزر

آب دیونایزر آزمایشگاهی

فرآیند تولید آب  خالص در دیونایزر آزمایشگاهی  از مراحل گوناگونی تشکیل شده که در آن آب پس از طی یک چرخه از فرآیند، تمام محتویات خود را از دست داده و تنها چیزی که باقی می‌ماند آب فوق خالص یا همان H₂O است.

حذف ذرات جامد نامحلول در آب

ابتدا به کمک فیلترهای رسوب‌گیر الیافی، ذرات جامد نامحلول با ابعاد حداقل ۱ µm از آب جدا می‌شوند.

حذف ترکیبات آلی فرار، فلزات سنگین، کلر و سایر گازها

از طریق فیلترهای کربن فعال و گرانول، ترکیبات آلی فرار، فلزات سنگین، کلر و سایر گازهای محلول در آب از آن جدا می‌شوند.

خارج نمودن نمک‌ها و یون‌ها

با عبور آب از درون فیلترهای غشای اسمز معکوس (RO)، یون‌های تک‌ظرفیتی و چندظرفیتی نظیر انواع نمک‌ها و نیز ذرات جامد نامحلول تا ابعاد ۰٫۰۰۰۱ µm نیز از آب حذف می‌شوند.

تصفیه آب برای گندزدایی و از بین بردن میکروارگانیسم‌ها

در مراحل تصفیه نهایی، آب از درون محفظه تابش اشعه فرابنفش (UV) عبور داده می‌شود تا میکروارگانیسم‌های موجود در آن نظیر باکتری‌ها و ویروس‌ها از بین بروند.

جابجایی یون‌های باقی‌مانده با مولکول‌های آب

آب در مراحل بعدی از درون بسترهای رزینی آنیونی، کاتیونی و میکس بد عبور می‌کند تا اندک مقدار یون‌های باقی‌مانده (در حدود ٪۱) نیز توسط فرآیند تبادل یونی (IE) جای خود را به یون‌های H⁺ و OH^– بدهند.

تصفیه نهایی آب و تولید آب فوق خالص

در انتها آب تصفیه‌شده از یک غشای اولترافیلتراسیون (UF) عبور کرده تا اندوتوکسین‌ها، DNA، RNA و لاشه باکتری‌ها و ویروس‌ها هم از آن جدا شده و آب فوق خالص با مقاومت الکتریکی ۱۸٫۲ MΩ که بالاترین خلوص ممکن برای آب است، به دست آید.